Hieronder zijn vanaf 1 mei 2010 verschillende teksten geplaatst die de bezoeker van deze website kan downloaden. Ze zijn goed leesbaar op bijvoorbeeld een Ipad. Ik heb deze teksten de afgelopen decennia geschreven. Het zijn wijsgerige beschouwingen en literaire teksten waarvan ik bij het opschonen van mijn archieven concludeerde dat het jammer zou zijn als ze ongelezen zouden blijven.
De tekst Pianospelers is geschreven in een periode van tien jaar, tussen 1994 en 2004. In 2009 en 2010 zijn diverse wijzigingen en correcties aangebracht. Pianospelers is het verhaal van de schilder Robert Landheer en zijn beide kinderen. Robert Landheer, voormalig kunstschilder van compromisloze koude werken, moet in het reine komen met het verlies van Irene, zijn vrouw. Hij moet ook iets met de verwijten die zijn kinderen hem daarover maken. Tegen de achtergrond van deze liefdesgeschiedenis spelen de gebeurtenissen die in de zomer van 1995 in Srebrenica plaatsvonden.
Dit artikel schreef ik in 1990 voor een wijsgerig tijdschrift. De redactie wilde het echter niet plaatsen omdat men de passages over Hegel te specifiek en te abstract vond. Ik was het daar toen wel mee eens. Dat neemt niet weg dat er in dit artikel een aantal interessante gedachten staat. Gedachten die m.i. ook tegenwoordig nog betekenis hebben in het wijsgerig discours over lichaam en geest. In grote lijn is de stelling van het artikel dat het tijd wordt om een medische wetenschap te ontwikkelen die recht doet aan het feit dat de mens lichamelijke geest is en niet alleen maar lichaam. In het artikel sloot ik aan bij een terminologie van Oliver Sacks, te weten klinische ontologie. De verdere stelling van het artikel is dat Hegel in het derde deel van zijn Enzyklopädie een serieuze poging heeft ondernomen om te laten zien hoe een samenhang tussen lichaam en geest steeds in natuurlijke menselijke gegevenheden aanwezig is. Hegel laat een ontwikkeling van de menselijke natuur zien van weinig geest tot geestrijk. In 2010 zou ik het artikel niet meer zo schrijven. Ik zou mij tegenwoordig concentreren op de bekende terminologie en ik zou de noodzaak in de ontwikkeling van natuur naar geest, zoals Hegel die geeft, achterwege laten. Zo was het toen echter niet, ik had mij de denkwijze van Hegel nog lang niet kritisch genoeg eigen gemaakt. Ik heb in deze versie t.o.v. de versie uit 1990 hier en daar een verduidelijking toegevoegd en de tekst aangepast aan de hedendaagse spelling.